Column: "Het moreel kompas van mijn supermarkt is kapot"

Supermarkten hebben de macht. Zij kunnen een gigantische verschuiving èn versnelling aanbrengen in wat wij als consument kunnen (en vaak ook willen) kopen. Gezondere voeding, suikerreductie, duurzame producten, onverpakt, hervulmogelijkheden en uiteraard recyclebare verpakkingen. De supermarkt bepaalt het aanbod. Maar wat mogen we eigenlijk verwachten van onze plaatselijke kruidenier?

Wij zijn bijna allemaal aangewezen op onze lokale supermarkt. Er zijn maar weinig mensen die heel bewust omfietsen om naar een duurzamere supermarkt te gaan. We zijn dus afhankelijk van de keuzes en het aanbod dat mijn lokale supermarkt opgelegd krijgt van het hoofdkantoor in Veghel of Zaandam.
 
Als je naar de websites kijkt van de supermarktketens in Nederland, dan zijn ze op papier geweldig bezig met recycling: “Samen met andere Nederlandse supermarkten hebben we afgesproken dat in 2025 alle verpakkingen 100% recyclebaar zijn. Ook bestaat al het plastic verpakkingsmateriaal dan voor 50% uit gerecycled plastic.” En ook: “We vinden het belangrijk dat we onze huismerkproducten duurzaam verpakken.” Dat klinkt goed toch?
 
Als we hier wat dieper op ingaan, dan begint het al met het statement dat alle verpakkingen “100% recyclebaar” moeten zijn. 100% recyclebaar is als een perpetuum mobile: het bestaat niet! Er is ALTIJD materiaalverlies en -degradatie. Daarnaast worden zaken als lijmen, inkt en coatings natuurlijk helemaal niet gerecycled. Onzin dus!

Lees de hele column van Vincent Mooij in de meest recente editie van Pakkracht nu online.