Column: Sustainable work, sustainable life, sustainable packaging
Monday April 04, 2022
Krachtpatser (M/V/X) is terug! Marion Richter, oprichter van Lytz, neemt je in deze nieuwe serie mee in de verhalen van mensen uit de verpakkingsindustrie. Want we staan voor een grote uitdaging: de transitie naar een duurzame sector. Een duurzame verpakkingsindustrie gaat over meer dan verpakkingen, materialen en techniek. Deze transitie gaat ook – en vooral – over mensen. Hoe zorg je dat zij die transitie versnellen?
Götz Werner: die naam zegt je vermoedelijk weinig. Hij was oprichter van de Duitse drogisterijketen DM. Was, want Werner overleed begin februari van dit jaar. Werner stond vooral bekend om zijn voor naoorlogs Duitsland ongebruikelijke manier van ondernemen: maatschappelijk betrokken en weinig hiërarchisch. Zijn medewerkers zette hij altijd voorop, omdat hij onvoorwaardelijk geloofde dat ieder mens in principe goed wil doen. Hij gaf zijn medewerkers bovendien handvatten om te kunnen meebewegen in de steeds sneller veranderende samenleving. Ze kregen al in de jaren negentig training in de inmiddels welbekende 21st Century Skills: communicatie, empathie en flexibel handelen, bijvoorbeeld. En niet in saaie schoolbanken, maar in het theater. De vrouw van Werner was actrice.
En deze bijzonder betrokken ondernemer maakte zich, als vrijwel de enige grote Duitse ondernemer, hard voor het basisinkomen. Duizend euro, zonder voorwaarden, iedere maand. Want gratis geld geeft mensen de vrijheid om mee te doen aan de maatschappij, vond hij. Het maakt werk mogelijk.
De dood van Götz Werner zette me aan het denken over onze verpakkingsindustrie. En dat er op verschillende vlakken nog een wereld te winnen valt. Als sector moeten we mee in de transitie naar een duurzame industrie. De wereld zal altijd verpakkingen nodig hebben, maar wel betere. Want alleen zo kunnen we onze wereld nog redden.
Lees de hele column in de eerste editie van vaktijdschrift Pakkracht van dit jaar.
Götz Werner: die naam zegt je vermoedelijk weinig. Hij was oprichter van de Duitse drogisterijketen DM. Was, want Werner overleed begin februari van dit jaar. Werner stond vooral bekend om zijn voor naoorlogs Duitsland ongebruikelijke manier van ondernemen: maatschappelijk betrokken en weinig hiërarchisch. Zijn medewerkers zette hij altijd voorop, omdat hij onvoorwaardelijk geloofde dat ieder mens in principe goed wil doen. Hij gaf zijn medewerkers bovendien handvatten om te kunnen meebewegen in de steeds sneller veranderende samenleving. Ze kregen al in de jaren negentig training in de inmiddels welbekende 21st Century Skills: communicatie, empathie en flexibel handelen, bijvoorbeeld. En niet in saaie schoolbanken, maar in het theater. De vrouw van Werner was actrice.
En deze bijzonder betrokken ondernemer maakte zich, als vrijwel de enige grote Duitse ondernemer, hard voor het basisinkomen. Duizend euro, zonder voorwaarden, iedere maand. Want gratis geld geeft mensen de vrijheid om mee te doen aan de maatschappij, vond hij. Het maakt werk mogelijk.
De dood van Götz Werner zette me aan het denken over onze verpakkingsindustrie. En dat er op verschillende vlakken nog een wereld te winnen valt. Als sector moeten we mee in de transitie naar een duurzame industrie. De wereld zal altijd verpakkingen nodig hebben, maar wel betere. Want alleen zo kunnen we onze wereld nog redden.
Lees de hele column in de eerste editie van vaktijdschrift Pakkracht van dit jaar.
More 
Previous 
Next 